Een vrouw in de bouw

Lara Hellenkemper wordt metselaar en maakt haar ouders Karin en Jörg trots.

Lara Hellenkemper wilde altijd al iets creëren, aan iets werken dat voor haar tastbaar was. Toch wist ze lange tijd niet echt wat het juiste voor haar zou zijn. Toen zij vervolgens haar vader mocht helpen met het verbouwen van een huis - twee weken voor het reguliere begin van haar leertijd - was het voor haar duidelijk: "Ik wil iets handwerks doen!" Net op tijd om op tijd aan een stage te beginnen. Fysiek werk stoorde haar nooit, integendeel, zij genoot er altijd van als zij kon zien wat zij met haar eigen handen had gemaakt. Na een advies van het arbeidsbureau was het voor Lara duidelijk: zij wilde metselaar worden.

"Ik vond het geweldig," herinnert haar vader Jörg zich. Haar moeder Karin was aanvankelijk nogal sceptisch: "O jee, dat is echt een moeilijke baan. Veel gesjouw, veel mannen, een ruwe toon. Als meisje moet je je kunnen laten gelden in deze baan."

De juiste beslissing

Maar Lara ging haar eigen weg. "De stage was precies de juiste beslissing", zegt ze. "Je doet wat je echt interesseert. Tuurlijk, het was ook een aanpassing. Je zit niet alleen maar te luisteren, je bent veel onderweg en leert verantwoordelijkheid te nemen," zegt Lara. Maar juist dat beviel haar vanaf het begin. Haar moeder Karin is er nu ook zeker van dat haar dochter de juiste weg heeft gekozen: "Je kunt gewoon merken dat ze er plezier in heeft en dan is het de juiste weg."

Wat is het volgende voor Lara?

Lara weet al wat ze wil gaan doen na haar opleiding. Zij wil civiele techniek studeren en tijdens de semestervakanties als metselaar blijven werken, zodat zij de praktische kant van de zaak niet uit het oog verliest. Moeder Karin en vader Jörg zijn erg trots op hun dochter: "Ze staat haar mannetje en gaat haar eigen weg. Ze is nooit in een slecht humeur na het werk en de feedback van collega's en het bedrijf is consequent positief."