Kasteel Raesfeld

Kasteel Raesfeld is bijzonder goed in het stadsbeeld geïntegreerd. Aan de voorkant nestelen zich kleine gebouwen tegen de buitenmuren van het kasteel, terwijl aan de achterkant de historische dierentuin op zijn bezoekers wacht. Met een hoogte van 52,5 meter heeft kasteel Raesfeld de hoogste toren van alle Westfaalse kastelen. Het toeristeninformatiecentrum van Raesfeld bevindt zich direct bij het kasteel en biedt een schat aan interessante informatie over het kasteel en de dierentuin.

Macht, verval en wederopbouw

De geschiedenis van kasteel Raesfeld gaat terug tot het begin van de 12e eeuw. Het was eigendom van de heren van Raesfeld en kwam aan het eind van de 16e eeuw in het bezit van de familie von Velen.
Van 1643 tot 1658 liet de keizerlijke graaf Alexander II von Velen, de "Westfaalse Wallenstein", het kasteel verbouwen tot een woonpaleis in renaissancestijl. In de eerste helft van de 18e eeuw stierf de dynastie von Velen von Raesfeld uit. Het kasteel werd slechts onregelmatig bewoond en raakte geleidelijk aan in verval.

Aan het begin van de 19e eeuw werden delen van het complex afgebroken of tot in de 20e eeuw als landbouwbedrijf gebruikt. Van de voormalige vier vleugels van het kasteel zijn tegenwoordig alleen nog de westelijke vleugel met de kenmerkende traptoren en het aangrenzende oude gebouw in het noorden met een herbouwde ronde toren over.
Na de Tweede Wereldoorlog lieten de Kamers van Ambachten van de deelstaat Noordrijn-Westfalen als nieuwe eigenaren de resten restaureren. Tegenwoordig is het kasteel de zetel van het bijscholingsinstituut van de Kamer van Ambachten en wordt het gebruikt voor culturele evenementen en als restaurant.